En nu was ik aan de beurt...

Haai!

Helaas, helaas een minder leuk berichtje... Ik zal even gauw vertellen over van de week, voordat het echte nieuws komt.

Vorige week zaterdag lekker uitgeweest met alle mensen van het appartement en zondag heerlijk op de bank gehangen. Maandag tot en met woensdag zat ik op kantoor aan school te werken en heb ik mee kunnen helpen aan de Karibu Fair, de voorbereidingen. Ik was best blij, want ik vind het wel leuk om mee te helpen aan zo'n event. Donderdag gingen we aan het eind van de dag de stand opbouwen, op de Fair. Echt supergrappig, we gingen met de jeep van TTB er naartoe en ik had verwacht dat er een supergrote tent zou staan, nou, het leek wel een camping van Lowlands! Allemaal kleine witte tentjes en niks echt overdekt, dus als het gaat regenen, wordt het echt een modderpoel.

Donderdag avond ben ik met Kim en nog wat huisgenootjes naar een bandje gaan kijken, tja, de naam zei natuurlijk al genoeg: "the Sound of Serengeti", dus de muziek was een drama maar de avond was leuk. Alleen een beetje laat thuis (3 uur) voor iemand die vroeg op moest (8 uur). Bikkel die ik ben, was ik gewoon op tijd op de zaak en stond ik dus mooi gisterochtend om 9 uur op de Fair.

Tanzania zou natuurlijk Tanzania niet zijn, als alles niet langzaam zou gaan. Leuk, de Fair open gooien op vrijdag, maar tot zeker 12 uur was iedereen nog aan het opbouwen! Ik vond het echt ontzettend grappig. Mensen zijn te bang om spullen op donderdag al neer te zetten, want alles wordt onder je neus vandaan gestolen..

En over gestolen gesproken........ Gisteren was ik dus aan de beurt; mijn tas is gisteren gestolen. Echt heel erg jammer. Gelukkig zat er niet veel bijzonders in, maar helaas wel mijn 2 USB sticks van beiden 1 G. ALLES stond erop, maar gelukkig had ik een back-up gemaakt. Ik ben alleen het werk van woensdag kwijt, maar dat was niet zoveel, aangezien ik woensdag aan de Fair heb gewerkt. Mijn telefoon zat ook in de tas, dus ik ben niet meer bereikbaar. Mijn huissleutels ook, kopien van papieren en mijn agenda/opschrijf boekje. Het goede nieuws is dat ik een back up heb van mijn werk (alleen heb ik nog niet alle foto's gevonden...) en dat ik geen officiele papieren in mijn tas had zitten, maar ik baal wel van mijn opschrijfboekje, want daar stond echt veel in. En mijn 2 USB sticks, want die gebruikte ik echt ELKE dag...

Tja, dat was dus echt even niet leuk en de Tanzanianen kunnen er echt niet mee zitten als je tas wordt gestolen; tja, je bent toch een mzungu!? Dan kun je dat verwachten.

Ik zal even uitleggen wat er precies is gebeurd. In onze stand hebben we een kastje waar we de tassen bewaren, en ook de mijne lag daar in. Ik ging mijn portemonnaie pakken om een chapati te kopen, want ik had wel trek. Het was ondertussen half 12 en ik had nog niks gegeten. Ik stop mijn tas bij de andere tassen en loop met mijn portemonnaie naar de chapati-stand. Ik kom terug, en mijn tas is weg. Iemand heeft dus gezien dat die lelijke groene tas van een mzungu was en is gaan graaien. Ondanks dat er constant mensen bij onze stand staan, en het bijna onmogelijk is dat zoiets had kunnen gebeuren, is het wel gebeurt helaas. Wat wel jammer was; mijn enige zwarte shirtje met lange mouwen zat er ook in, voor de kou, en die draag ik wel vaak. Maar, ook dat overleef ik wel, over 3 weken ga ik toch op reis!!!

Dus, het ergste is dat ik mijn 2 USB's kwijt ben. Mijn huissleutels heb ik van de huisbaas weer gekregen en ook een wekker, want ik gebruikte altijd mijn telefoon. Ik ga vandaag een nieuw notitie boekje kopen, zodat ik weer alles op kan schrijven. En er zat dus geen geld in mijn tas. Gisteren zijn er in totaal 3 tassen gestolen en meerdere telefoons. Vandaag dus maar oppassen.

Wat wel leuk was gisteren, waren mijn collega's die ontzettend aardig waren en het heel sneu voor me vonden dat mijn tas weg was. Ik heb van mama Shao, de tourism manager van TTB zelf een nieuw tasje gekregen gemaakt door de Maasai, dan kon ik mijn geld tenminste weer opbergen (ik had gister een rok aan). En waar ik ook blij mee was; ik had bijna mijn enige paar gympen meegenomen naar de Fair als extra schoenen; god-zij-dank stonden die dus nog thuis!!! En ik heb samen met Kim weer op een kameel gezeten, dat was ook wel hilarisch.

Vandaag en morgen ga ik ook weer naar de Fair en volgende week zal ik er nog wat meer over schrijven. Ik zit op dit moment nog een beetje vol van mijn gestolen tas. Geen telefoon meer, geen USB's meer en mijn digitale camera doet ook nog steeds NIKS, dus tja, veel erger kan het denk ik niet. En ondanks dat, heb ik toch wel zin in vandaag, want de Fair is echt heel leuk. De mensen zijn gezellig, ik sta ik een heel leuke stand (kan het alleen niet op de foto zetten) en de sfeer is goed.

Ik heb dus geen telefoonnummer meer in Tanzania, dus ik kan niet meer smsen, alleen nog mailen en kaartjes sturen... Helaas...

Liefs,
Lenny