Jut (die 26 is geworden!) & Jul in de Rimboe.

Nou, eindelijk weer eens bericht! Ik moet wel even wat inhalen geloof ik… Oeps! Ik heb nogal wat vrije dagen en internet-loze dagen gehad, maar hierbij weer de up-date.

Vorig weekend, het weekend van 21/22 april, was er op vrijdag avond een house-warming feestje in het appartement waar Guido en Erik wonen. ‘s Middags had ik met Syb en Bas gelunchd in het Movenpick hotel, wat errug lekker was. En daarna hadden we even een vrijdag-middag biertje gedronken.. en vervolgens dit gedrag verder gezet op Slipway, dus we kwamen lekker binnen op het feestje! Rond kwart over 12 het feestje weer verlaten en met Bas, Tina en Syb nog even naar de Q-bar geweest. Jammer genoeg lopen daar alleen maar prostituees en oude, blanke mannen, maar Syb was er nog nooit geweest, en dit was zijn laatste vrijdag, dus tja, we moesten er nog een keertje naartoe.

Zaterdag ben ik met Syb naar Kariakoo gegaan, de markt waar wij “vlakbij” wonen. Daar hebben we nog wat laatste dingen voor Syb gehaald en ‘s middags een daladala genomen naar Mwenge, de hout-markt, waar ik na 20 minuten afdingen, zijn favoriete olifanten-boeksteunen heb meegekregen voor 10 euro. Waarom moest ik dat doen? Die vrouw ging om de een of andere reden niet met de prijs omlaag bij Syb, maar mij lukte het, dus we waren blij! ‘s Avonds zijn we naar de Sweet & Easy gegaan, waar live muziek is. Daar heb ik met Theresa een heerlijke Mochito gedronken, maar verder was er niet heel veel aan. Ook hier veel prostituees en om de een of andere reden was de muziek niet zo heel leuk. Daarna maar naar de Bilicanas gegaan; een hip-hop club in het centrum van Dar, waar we al een keer eerder waren geweest. En dit keer was het niet Syb die de show stal, maar Bas! Er waren twee mannen synchroom aan het dansen, zag er simpel uit, maar bleek toch moeilijker dan we dachten. Bas ging er gezellig bijstaan en begon mee te dansen, en die mannen hebben toen geprobeerd het hem te leren. Ging best aardig, en ik heb echt keihard gelachen tot aan buikpijn toe. De stroom viel ook nog even uit, waardoor ik echt dacht dat alles van me geript zou worden, maar dat viel erg mee; ik had gelukkig alles nog toen we weer weg gingen. De taxi terug was ook nog even spannend, want toen dacht ik dus echt dat we dood gingen. We waren nog niet ingestapt, of we zaten bijna vol op een auto die dwars voor ons stond; had de taxi chauffeur “even niet gezien”. Uiteindelijk zijn we eerder uitgestapt, omdat de sjoof toch echt te dronken of stoned moest zijn… Dus de laatste 100 meter lopen kon ik nog even gebruiken om bij te komen van de schrik…

Zondag was een relaxte dag. We (Bas, Tina, Syb en ik) zijn eerst gaan “ontbijten” bij de Subway en daarna met de daladala naar het Golden Tulip hotel gegaan om lekker te gaan zwemmen! ‘s Avonds zijn we weer met de daladala terug gegaan en hebben we een daladala genomen richting de bioscoop! Ja, je moet toch ALLES een keertje gedaan hebben in Dar. Helaas kreeg de tweede daladala pech, maar we waren toen al in de buurt van de bios, dus dat konden we lopen. We hebben in de koude airco naar de fantastische film “300” gekeken (geeeeeen aanrader), en lekker popcorn gegeten!

Maandag was weer een werkdag, maar niet de meest productieve. Ik had even zo’n het-lukt-me-vandaag-even-niet-dag, dus ik was een beetje chagrijnig ‘s avonds. Maar, toen kwamen twee meiden in het hostel op een top-idee; waterpijp roken op Slipway. Zo gezegd, zo gedaan, en zo zat ik maandagavond lekker buiten met twee Zweedse jongens, Maria (Zweeds meisje uit hostel) en Nadia (Duits meisje uit hostel) aan de waterpijp; toch nog een leuk einde van de dag!

Woensdag was het dan zover; Lenny werd 26. ‘s Ochtends gewoon om kwart over 7 opgestaan en toen ik aan de ontbijttafel ging zitten kwam Theresa met een cake aan met kaarsjes erin! En ik heb een oranje Kanga (soort omslag-doek) gekregen in de kleur oranje, alvast handig voor Koninginnedag! We zaten met het hele hostel aan de ontbijttafel, wat we anders ook nooit doen, dus dat was al leuk. Vervolgens gaan werken en met Bas gelunched, en ‘s avonds hebben we met alle mensen uit het hostel bij de Mix-lady gegeten. Dat is een Indiaas vrouwtje bij ons in de straat, waar we elke week wel naartoe gaan (ik tenminste). Zij verkoopt een soort kikkererwten-soep met aardappel-balletjes, voor maar 60 eurocent! Topmaaltijd! En daarna zijn we met 3 volle taxi’s naar de Ierse pub gegaan. We waren er al om half 9, en het idée was dat we dan ook niet zo laat naar huis zouden gaan. Maar we waren met 16 man en het was echt ontzettend gezellig, dus dat werd weer 4 uur… Niks aan te doen. Er was ook nog karaoke die avond, en ze hebben nog voor me gezongen ook. Ik heb ook nog kadootjes gekregen; van Tina een tas en Gouda-kaas en van Bas en Syb heb ik een Ananas (volgens Syb het beste Tanzaniaanse kado), een dvd met 6 films erop, een cd met bongo-flava muziek, zwart haar (bedankt Bas!) en een nep-bloem. Daarnaast vonden een aantal mensen het nodig om shotjes voor mij te kopen, dus ik heb aardig wat kadootjes gekregen!

En Tanzania is echt een top-land, want 26 april is een feestdag (Union-day), dus hadden we vrij!!!
Het was de planning om naar Bongoyo Island te gaan, maar Syb maakte me om half 9 wakker met de mededeling dat hij toch niet zo nodig daar naartoe hoefde. Ik heb me mooi nog even omgedraaid en ben pas opgestaan toen Syb me riep en zei; ik heb ontbijt! Had ie dus mooi een broodje gehaald voor mij en voor Bas bij de Subway; helemaal top! Vervolgens moest Syb zijn tas gaan inpakken, want hij vertrok vrijdag naar NL. Bas en ik hadden nog onze pyama’s aan en zijn gezellig bij Syb op bed gaan zitten en hebben 2 of 3 uur lang toegekeken hoe hij z’n tas met 15 kilo hout in ging pakken; was best leuk! Lekkere NL-se muziek aan via de Ipod en lekker chillen; eindelijk eens een zondag-gevoel, maar dan op donderdag. Daarna zijn we met Tina erbij, gaan zwemmen bij het Kempinski hotel. Dat hebben we al eens eerder gedaan, vooral Syb, maar het is eigenlijk een beetje illegaal. Je moet namelijk een kamernummer opgeven, maarja, die hebben we niet, dus die verzinnen we. Liggen we in het zwembad, zijn ze erachter gekomen dat we daar niet echt logeren. Oeps! Syb dacht zich nog te kunnen redden, maar helaas… Wij dus maar wat gaan drinken in de bar en daarna maar vertrokken. Gelukkig geen boete of eruit gezet en toch nog lekker gezwommen!

En ‘s avonds hadden we dan het afscheids-diner van Syb. We waren bij de Sweat & Easy gaan eten, waar dus ook live-muziek is, maar iedereen was nog moe van de Ierse pub. Dus na het eten zijn we niet al te lang gebleven.

Vrijdag stond ik om half 7 naast mijn bed, om mijn buurman Syb uit te zwaaien. Dit was echt de eerste keer dat iemand terug naar NL ging en ik echt zoiets had van; hmm…. Dat duurt voor mij nog wel even. Ik wilde niet echt mee, want ik heb nog steeds geen olifant of giraffe gezien, dus eerder ga ik niet weg, maar er kriebelde voor het eerst toch wel iets. En het is gewoon jammer als iemand waar je toch veel mee omgaat hier, ineens weg is… Maargoed, life goes on, dus ik ben gewoon gaan werken en ‘s middags kwam Tina mij en Bas ophalen met de jeep van haar broer! Eindelijk een keer niet in een daladala of taxi! We zijn een ijsje gaan eten op de Peninsula en hebben wat gedronken in een tent, ook in het blanke gedeelte van Dar. Daarna hebben we pannenkoeken mix en bacon gekocht, en hebben we bij Tina thuis pannenkoeken gebakken! Jammie!!! ‘s Avonds nog een film gekeken en daarna heeft Tina me weer netjes thuis afgezet.

Want zaterdag, afgelopen zaterdag dus, ging ik met Bas op pad. Daar komt eindelijk de titel: Jut en Jul in de rimboe. Tina had ons afgezet onderweg, bij een daladala stop, want zij moest dezelfde kant op als ons, om haar vriendin op te halen van het vliegveld. Uiteindelijk zaten we in een daladala, lekker op de hot-seat (de plek, achterstevoren, bovenop de motor). En ja hoor, waar ik al bang voor was; na een half uur ofzo (kan ook langer, ik hou de tijd hier niet bij) werden we eruit gegooid met de mededeling; hier moeten jullie zijn. Ja, mooi in de middle of nowhere. En de plaatselijke bevolking dacht: yes, mzungu’s! Geld verdienen! Dus er kwam meteen zo’n man op ons afgelopen die de weg wel wist. We lopen mee, en komen er na 5 minuten achter dat hij misschien wel helemaal mee wilt lopen om zo geld te verdienen, dus we bedanken de man vriendelijk en hij vertrekt. Jaha, daar sta je dan. Wij volgens het “pad” en zweten ons helemaal rot; heet dat het was die dag! Later hoorden we dat het 39 graden was geweest. We hadden echt geen idée of we goed liepen, maar we gingen toch maar verder. Onderweg kwamen we hutjes tegen en mensen die ons gedag zeiden, en Bas had de tactiek; zolang ze nog Engels kunnen, gaan we goed. Nou, dat klopte, want ineens zag ik een bordje met 600m staan en uiteindelijk kwamen we bij het huis aan, waar vandaan we zouden gaan hiken. Daar wat gedronken en gelunchd en toen begon de wandeling. Met een gids, die geen Engels sprak, en wij die geen Kiswahili kunnen (op een paar woorden na dan..). De tocht zou 20 minuten duren; 20 Tanzaniaanse-minuten, want we zijn meer dan 2 uur weggeweest. We gingen naar de hoogste top lopen, die niet zo heel hoog leek, maar het was toch wel even een stukkie hiken hoor! En zweten! Niet normaal! En uiteraard, we waren nog geen 2 minuten aan het lopen; zagen we een slang! En nou ben ik geen echt held, maar Jul ook niet! Haha! Maar toch was de wandeling erg mooi en vooral de terugweg was erg gaaf (dan weet je tenminste dat je dezelfde weg niet nog een keer af hoeft te leggen… wat een helden zijn wij toch). Toen we weer bij het huis waren, zijn we meteen het zwembad ingedoken en daarna moesten we al snel aftaaien, omdat het donker zou worden.

Tja, en dan moet je dus weer de asfalt-weg zien te vinden… Was niet heel gemakkelijk, en de uitleg van de mevrouw van het huis was ook niet grandioos, dus Jut en Jul konden weer op pad. Na 10 minuutjes stonden we ineens midden in een of ander feest, waar heel veel vrouwen en kinderen stonden te dansen en de mannen waren sigaretten aan het roken. Wij dachten meteen dat we beroofd zouden worden, maar dat viel mee. We zijn wel snel weer doorgelopen, want het voelde toch een beetje raar… Gelukkig vonden we al snel de weg en konden we weer met een daladala mee. Alleen; het werd al donker. En de daladala ging naar Kariakoo, de markt die berucht is en waar je nooit spullen mee naartoe moet nemen en zeker nooit in het donker moet rond gaan lopen. Maarja, daar zaten we dan; Jut en Jul in de daladala gevouwen, allebei een tas gevuld met digitale camera en een telefoon; slim hoor, en dat na 11 weken!!!

Uiteindelijk werden we inderdaad midden in Kariakoo eruit gezet, waar het krioelde van de mensen. Was wel even spannend, maar gelukkig herkende ik snel de weg, dus we wisten wel waar we liepen, dat scheelt dan toch wel weer. En uiteindelijk zijn we heelhuids thuis gekomen.. Wat een avontuur! ‘s Avonds zijn we bij de Chicken Tikka Inn gaan eten met wat meiden uit het hostel, maar we vielen allebei bijna in slaap!

En zondag ben ik met twee Zweedse meiden en een Duitse meid naar het strand gegaan bij Kipepeo en heb ik lekker geluierd. Heerlijk! En ‘s avonds heb ik bij Bas op de kamer een film gekeken op zijn laptop (ik had 6 films gekeken, dus dat was wel leuk!). Eindelijk weer eens een echt zondag-gevoel; tv kijken! Ik dacht even dat ik in Letland was, maar dan wel 35 graden warmer, haha! (In Letland keken we ook films op de laptop!) Tja, geen spetterend Koninginnenach-verhalen; ik lag om half 11 te slapen, wat in NL pas half 10 is. Maar;

Vanavond gaat het gebeuren! Dan is er hier feest!!! De Hermes House Band is ingevlogen, en ook de bitterballen, rookworst, Gouda-kaas en Heineken, dus ik ga vanavond, in het oranje, een feestje bouwen!

Helaas is het bijna een essay geworden, mijn up-date, maarja, ik moest het toch allemaal even vertellen. En heel erg veel dank aan de mensen die mij op mijn verjaardag niet zijn vergeten! Ik heb echt een top-verjaardag gehad; ik ben nog nooit zo populair geweest, met zoveel smsjes en mailtjes!!! Erg leuk! En Siem en Maartje; ik heb ondertussen ook jullie kaartje gekregen! Bedankt!

Liefs,
Lenny