Ik ben een resident!

Halloha!

Het is gebeurd!!! Ik ben sinds een paar uurtjes een heuze resident! Joepie! Ik hoef nooooooit meer naar de immigration office in Dar! Wat een systeem is dat zeg, niet te geloven. Alles gaat met handgeschreven briefjes in kartonnen mappen, maar ik ben er nu vanaf!

Jammer genoeg is het regenseizoen nu wel van start gegaan. De laatste paar dagen zijn er al aardig wat buien over Dar neergestreken. Vooral dinsdag was een echte topper. Ik was die ochtend weer eens naar de immigration office geweest en ‘s middags ben ik gaan lunchen met Bas. Zitten we in een of ander Indisch tentje, zie ik ineens dat er een “scheur” in mijn tas zit! En niet omdat ik ergens aan ben blijven hangen, maar omdat iemand echt een mes in mijn tas heeft gezet. Ik schrok er toch wel even van, want hemelsbreed hangt mijn tas toch niet zo heel ver van mijn been vandaan. Een paar centimeter ernaast, en ik had een jaap in mijn been gehad! Gelukkig was het bij het voorvakje van mijn schoudertas, waar alleen een doosje aspirines inzit (kwam ik ineens achter) van maanden oud. Maar dat is dus wel die ochtend, op straat gebeurd…beetje jammer..

Daarna zijn we gaan informeren naar boat-tickets voor Zanzibar en ben ik naar het National Museum geweest, voor de zoveelste keer, om de laatste info voor mijn rapport op te halen. Ik ben nog geen minuut daar binnen, begint het me toch te regenen! Niet normaal meer! Ik kon geen kant meer op, want in zo’n bui wil je echt niet lopen.

En ja hoor, na 20 minuten was Dar één groot Tikibad. Alles was ondergelopen en iedereen was aan het springen tussen de plassen door. Ik werd er (toen nog wel..) een beetje melig van; allemaal mensen in nette pakken aan het rond-hupsen! Haha! Ja, haha, totdat ik bij de drukkere weg aankwam, waar het blijkbaar de sport is om zoveel mogelijk mensen in een keer nat te spetten met je veel-te-grote-jeep!

Die middag ben ik pas rond kwart voor 6 naar huis gegaan, omdat de regen echt niet ophield. Wat een tocht was dat! Ik liep het pand uit, en overal waar ik keek was water. In het begin heb ik nog een poging gedaan tot springen om droge voeten te houden, maar na 100 meter ben ik daar maar mee opgehouden… nat werd ik toch wel. Ik loop altijd langs een van de meest beroemde busstops genaamd “Posta” (bij het postkantoor) en ik herkende het bijna niet. Normaal gesproken rijden daar tientallen daladala’s, maar nu niet, omdat ze waarschijnlijk allemaal vast stonden in de file. Posta was net een oceaan en we liepen allemaal over de weg. Dit ging prima, totdat de grote jeeps weer langskwamen. Ik sprong nog net op tijd op een stoepje, de “vluchtheuvel” tussen de wegen in, waar ik blijkbaar op een waterval terecht kwam. Het water aan de linkerweghelft stroomde werkelijk langs mijn kuiten naar de rechterkant. Ik heb nog nooit zoiets gezien. En hoe die jeeps en daladala’s die er wel waren, als idioten reden was helemaal verschrikkelijk. Ze redden echt bijna mensen aan. Ik had het echt even benauwd.

Maar toen ik eenmaal het centrum uit was gesurvivalled, en in Upanga aankwam, ging het beter. De straten bij ons zijn niet verhard, maar het zijn meer bukkel-pistes. En zoasl bij skien ook goed werkt; gewoon over de hobbels blijven gaan, dus dat ging stukken beter als in de stad. Ik was een beetje doorweekt, maar gelukkig wel heelhuids thuisgekomen.

Woensdag was het de hele dag bewolkt en voor het eerst in Tanzania heb ik een hele dag niet gezweet! Wat was dat een ervaring! Het was gisteren 28 graden, dus wij vonden het zelfs fris. Vandaag is het een afwisseling tussen zon en buien, maar helaas geen 28 graden…

En morgen is dan de dag, dat ik naar Zanzibar ga! Joepie! Mijn eerste vrije dag in Tanzania! Gisteren de kaartjes voor de boot gekocht, de banda is gereserveerd en de batterijen van mijn digitale camera zijn opgeladen, oftewel; Zanzibar, here I come! Ik ga morgenochtend om 7.30 uur met de boot, samen met Tina, Bas en Syb. We gaan naar Kendwa, en daar schijnt op zaterdag een full moon party te zijn, dus wij zijn erbij! We blijven in banda’s bij Kendwa Rocks (www.kendwarocks.com) en daar zijn ook Erik en Guido, en Hintha en haar vriendin komen zaterdag. Dat wordt een leuk feestje! Nou nog even hopen op mooi weer, want die regen is leuk als je binnen zit, maar op Zanzibar wil ik toch wel lekker van het strand genieten!!!

Iedereen alvast een heel fijn weekend en volgende week hoop ik weer mooie foto’s op mijn weblog te kunnen zetten. Toevallig heb ik mezelf weten te spotten op de weblog van Syb; www.sybrenrynja.waarbenjij.nu, hij heeft hele leuke foto’s van het stap-weekend gemaakt!

Tot volgende week!

Liefs,
Lenny